کشاورزی نوین در جهان

کشاورزی میتواند مبحث بسیار مهمی در صنعت باشد و اینکه چگونه اغاز کنیم و از چه روش هایی و چه تجهیزاتی را داشته باشیم بسیار در نحوه عملکرد و نتیجه ای که قرار است بگیریم تاثیرگذار خواهد بود.

امروزه بین کشاورزان وفعالان این حوزه اختلاف نظر شدیدی برای انجام روش سنتی یا روش مدرن کشاورزی وجود دارد.برای دسترسه به تمامی تجهیزات کشاورزی از مدرن تا سنتی حتما به بزراکسین سربزنید.

عده ای معتقد هستن که کشاورزی مدرن و با استفاده از تجهیزات مدرن میتواند کمک بسیار بزرگی به جامعه کشاورزی کند اما عده ای معتقد هستند که کشاورزی باید به روش سنتی انجام گیرد تا نتیجه دلخواه و مطلوب باشد

در این مقاله میواهیم به این دو روش خواهیم پرداخت.

کشاورزی سنتی و دامپروری به شیوه ها و روش های کشاورزی بر اساس تجربیات گذشته و روش های سنتی اطلاق می شود. به این ترتیب از فناوری، مواد شیمیایی و تکنیک های مدرن در فرآیند استفاده می شود و از روش های سنتی و اقتصادی کشاورزی، آبیاری، کاشت و حفاظت از گیاهان و جانوران استفاده می شود.
در کشاورزی سنتی، دانه ها و گیاهان عمدتاً به روش های طبیعی و سنتی تکثیر می شوند و از مواد آلی، کودهای طبیعی و کود حیوانی استفاده می شود. در زمینه مبارزه با آفات و بیماری ها به جای آفت کش های شیمیایی از روش های طبیعی مانند مبارزه بیولوژیکی استفاده می شود.
کشاورزی سنتی اغلب برای تولید محصولات ارگانیک استفاده می شود. به منظور حفظ تنوع زیستی، این روش برای حفاظت از محیط زیست و حفظ سلامت مصرف کنندگان بسیار مهم است

مزایای کشاورزی سنتی شامل کاهش آلودگی محیط زیست، حفظ تنوع زیستی، حفظ خاک می‌شود. همچنین، برای بسیاری از کشورها و مناطق روستایی، کشاورزی سنتی به عنوان منبع درآمد و اشتغال مهم است.

با این حال، کشاورزی سنتی نیز ممکن است با چالش‌هایی مانند کاهش عملکرد و حاصلخیزی خاک، تأخیر در رشد و توسعه صنعت کشاورزی و کنترل ناپذیری برخی از آفات و بیماری‌ها مواجه شود. همچنین، در برخی موارد، کشاورزی سنتی نمی‌تواند نیازهای غذایی جمعیت را به طور کامل تأمین کند.

کشاورزی سنتی، علاوه بر مزایا و بهره‌هایی که دارد، معایبی نیز دارد. برخی از معایب کشاورزی سنتی عبارتند از:

عدم بهره وری: در کشاورزی سنتی، بهره وری به طور کلی کمتر از کشاورزی صنعتی است. استفاده از روش‌های سنتی ابزار کمتر و فناوری کمتری را در اختیار کشاورزان قرار می‌دهد که منجر به کاهش عملکرد و بازده می‌شود.
آسیب های زیست محیطی. استفاده از مواد شیمیایی ناخواسته برای کنترل آفات و بیماری ها در کشاورزی سنتی می تواند به محیط زیست و حیوانات محلی آسیب برساند. استفاده از کودهای شیمیایی نیز می تواند باعث آلودگی خاک و آب شود.
از دست دادن تنوع زیستی: کشاورزی سنتی یکنواخت و محدود است و معمولاً بر تولید تعداد محدودی از محصولات متمرکز است. این مشکل می تواند منجر به کاهش تنوع زیستی و از بین رفتن گونه های محلی و تاریخی گیاهان شود

به طور کلی، کشاورزی سنتی با چالش‌هایی مواجه است که در مقایسه با کشاورزی صنعتی و کشاورزی پایدار، ممکن است تأثیرات منفی بیشتری داشته باشد. با این حال، برخی افراد و جوامع همچنان از کشاورزی سنتی به دلایل فرهنگی، زیست‌محیطی و اقتصادی استفاده می‌کنند

تکنولوژی چه مشکلاتی را در کشاورزی برطرف کرده؟

مسائل کمبود آب: مدیریت آب و فن آوری های بهره وری آبیاری مانند سیستم های آبیاری قطره ای، سیستم های آبیاری هوشمند و سیستم های آبیاری تحت فشار می توانند به کشاورزان و باغداران کمک کنند تا از منابع آبی موجود بهترین استفاده را ببرند. ، محصول خود را بدست آورید و هدررفت آب را کاهش دهید.
مشکل علف های هرز: استفاده از فناوری های جدید و نوآورانه در تشخیص و کنترل علف های هرز می تواند به کشاورزان کمک کند. برای مثال، سیستم‌های تصویربرداری ماشینی و هوش مصنوعی می‌توانند علف‌های هرز را از گیاهان هدف تشخیص دهند و از روش‌های مکانیزه مانند ربات‌های وجین‌گر برای کنترل آن‌ها استفاده کنند، حتی بدون استفاده از آفت‌کش‌ها و آفات.
مشکل کمبود نیروی کار: فناوری‌های مرتبط با کشاورزی هوشمند، اتوماسیون و رباتیک می‌توانند نیاز و هزینه نیروی کار را در طول زمان کاهش دهند. ماشین‌ها و روبات‌های هوشمند می‌توانند فرآیندهایی مانند برداشت محصولات، کاشت محصولات، آبیاری و غیره را سریع‌تر و دقیق‌تر انجام دهند. و به کشاورزان در دستیابی به بهره وری بیشتر و حفظ کیفیت محصولاتشان کمک می کند.
مشکلات آفات و بیماری ها: فناوری نقش مهمی در تشخیص و کنترل بیماری ها و آفات دارد و در این زمینه موثر است. سیستم های حسگر، ماشین های مغناطیسی، ربات ها و غیره با استفاده از داده های کنترل از راه دور و فناوری های مرتبط و فناوری های پیشرفته. شما می توانید در تشخیص زودهنگام بیماری ها و آفات کنترل مشترک داشته باشید و با کاهش استفاده از مواد شیمیایی سمی به درمان آنها کمک کنید.
مسائل و مشکلات مدیریت: فناوری‌های مدیریتی مانند سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی (GIS) و نرم‌افزار مدیریت مزرعه می‌توانند به کشاورزان در برنامه‌ریزی منابع، کنترل مزرعه، عملیات آبیاری و برداشت، بهبود مدیریت دام و غیره کمک کنند. ضمن ارائه اطلاعات دقیق تر، در زمان و هزینه خود صرفه جویی کنید.
به طور خلاصه، فناوری در آبیاری و تجهیزات کشاورزی، کشاورزان را قادر می سازد تا منابع آب را بهبود بخشند، حفظ آب را ترویج کنند، محصولات سالم را ترویج کنند و به حفظ و مدیریت آب کمک کنند. این فناوری ها نقش مهمی در تحقق کشاورزی پایدار و مقاومت در برابر تغییرات اقلیمی ایفا می کنند و به عنوان یک معجزه برای بشر عمل می کنند.